Nautilus ve Denizaltılar

Nautilus isimli canlı, suyun dibine batmak için vücudundaki odacık şeklindeki hücrelere su doldurur. Bu dolum sonucunda ağırlaşan canlı suyun dibine batar. Yükselmek istediğinde ise içeriden bir gaz salgılayarak bu hücrelerdeki suyun boşalmasını sağlar ve yükselir.

Denizaltı teknolojisini geliştiren bilim insanları nautilus’dan ilham almışlardır. Denizaltılar üst kısımda bulunan tanklara su doldurarak batarlar. Yükselmek için ise motorlar sayesinde bu suyu dışarı pompalarlar.

Yunusların vücut yapıları onlara büyük bir hızda hareket yeteneği kazandırmaktadır. Denizaltıları geliştiren bilim adamları tasarımda balığın vücut yapısından ilham alırlarken bu kadar hızlı gitmesinde büyük bir rol oynayan başka bir yapı daha keşfettiler: Yunusun derisi. 

Bu deri  üç katmandan oluşmaktadır. Dıştaki katman ince ve çok esnektir; içteki katman kalındır ve bu katmana plastik kıllı bir fırça görünümünü sağlayan esnek kıllardan kuruludur. Katmanların üçüncüsü olan ortadaki ise süngerimsi bir maddeden yapılmıştır. Son hızla yüzen yunus balığına etki edebilecek ani bir basınç iç katmanlara iletilerek söndürülür. Alman denizaltı mühendisleri, dört yıllık bir araştırmadan sonra bu özelliğe sahip sentetik bir kaplama yapmayı başardılar. Sözkonusu kaplama iki kauçuk tabakadan oluşuyor ve tabakalar arasında yunusun deri hücrelerine benzeyen kabarcıklar bulunuyor. Bu kaplamaların kullanıldığı denizaltıların hızlarında %250 oranında bir artış görülmüştür.